woensdag 25 juli 2018

poëzieatelier Vergeet - me - niet

1e wereldoorloggedicht poëzieatelier Vergeet - me - niet . Het klaproosje als herdenkingssteen of amulet. Het ultieme bewijs van het gebrek aan fret. Witte kruisen één na één, hiernavolgend duinen, Dunqercke, strand zand kolvend binnensmonds neuriënd schrijf ik neer, deze hymne opdat ik nooit vergeten mag zijn uw hinde.
-

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

KMAE Zo-even 20624

Zo - even         helt een grote zilverreiger voorover op een poot in door riet omgeven struweel en strikt er zijn schoenveter  klapwiekt zi...

  • KMAE Waterslang PA524
    werktitel: Waterslang 1/Komt hij aangestormd 2/voor de balts 3/gelinkt aan mij  4/uitverkoren 5/zo weet het serpent 1/zegt de...
  • KMAE_Zo-even_18124
    Zo-even                                                                                                                                  h...
  • KMAE_Bisamrat_PA15624
    bisamrat mag ik dan  zijn waterloop verkennen en zijn snelle tred achterna doorheen de riolering en bebuizing om uit te komen bij haar t...