poëzieatelier 24/9/'15
Bisamrat.
Damme,we hebben, Damse vaart Zuidervaartje en hierna Damse Vaart.
Met zijn varens menshoog langsheen het fietspad.
Je tuurt het pad af zover je ogen gaan.
Even verderop een maaimachine met een bewegend lichaam in de cabine.
Ingebed door Damme politiek;
Metershoge varens en rabarber versperren de weg.
Die moeten weg.
Ver heen.
Wanneer ik Damme binnenfiets. Wanneer ik Damme begrepen heb.
Kaasmarkt, boekenmarkt en een vleugje nostalgie.
Wanneer ik Damme begrepen heb,
mag ik dan de velden in , omheen Damme?
En zijn snelle tred achterna
doorheen de riolering en behuizing van Damme, onder de grond.
Om uit te komen bij haar tombe en haar omgedraaid lichaam.
Mag ik,
liefste Bisamrat
iets van een
lelieblanke
bloem
op haar tombe gooien
misschien
en daarna nog één
en nog één
Aronskelken
op haar tombe smijten.
Zonder benepen woorden
'vanwege Bisam'
Mag ik
zonder stelen, zonder pikken van iemand
anders af
zijn ongekuiste tred traceren
en in overgave
mijn gelijke leren kennen
in het aangezicht om dan luid bulderend
in lachen uit te barsten
"Ach jij"
'Waterrrat is een delicatesse, wist je dat niet?'
zij worden gevangen
en gedood
langsheen de baantjes in Damme
langsheen de "stinkerd" en "blinkerd"
en hierna
bereid als malser konijn
geserveerd bij jou op het bord
in iedere Damse uitspanning aangebracht
"Ach jij "
en jij lacht in hun aanschijn van hun toch al vertrokken grimas
wanneer zij jou aanstaren met één opgetrokken wenkbrauw
vanuit hun rattenhoofd
vanop jouw taloor
vanwege
Mag ik
Bisamrat.
bisamrat mag ik dan zijn waterloop verkennen en zijn snelle tred achterna doorheen de riolering en bebuizing om uit te komen bij haar t...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten