Claustrofobisch poëziealtelier 10/11 mei

poëzieatelier 10/11 mei Claustrofobisch. Gaat het nog? ça va ik krijg amper lucht en jij ? met mij gaat het nog voorzichtig mijn bijzondere boxing Helana ik vrees niet langer de bittermooie wintersneeuw want hierop ontkiemt het zaad waaruit een verzengende zomer ontstaat iedere dag overnieuw met zonsopgang, de zwarte totale zon, de wereld ingooiend, elke dag gaat voorbij , op eenzelfde wijs, de zwarte totale zon, schuift voorbij aan de hemel, jou,boxing Helena, tergend , met een zonnestraaltje tussen de kier van de houtspaander

heen, daar, waar jouw lippen reeds gesprongen zijn.